Gürcistan silahlı saldırganlığının 10. yıl dönümü ile bağlantılı olarak, Abhazya Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı aşağıdakileri belirtmeyi gerekli
Gürcü siyasetinin alaycı yüzünü canlı bir şekilde gösteren on yıl önce olan trajik olaylardan gürcü hükümeti herhangi bir ders çıkartmadıklarını üzüntü ile söylememiz gerek. Geçmişten doğru dersler çıkarmak ve Abhazya ve Güney Osetya'ya olan güveni yeniden sağlamak yerine, gürcü tarafı ülkemizin vatandaşları için yapay engeller kurmaya yönelik iki bağımsız cumhuriyetlere karşı sistematik olarak yıkıcı izolasyon stratejisini uyguluyor.
Dahası, Batılı ülkelerin doğrudan yardımlarıyla Gürcistan'ın askeri potansiyelindeki sürekli ortaya çıkan artış ciddi bir endişe kaynağıdır. Görünüşe göre, Gürcistan hükümeti yabancı patronları ile birlikte bölgede zaten zor olan durumu ve çözülmemiş etnik çatışmaları göz ardı ederek durumu istikrarsızlaştırmak niyetindeler.
Bunun çarpıcı bir kanıtı, Gürcistan'da gerçekleşen ve ciddi endişelere neden olan ve Güney Kafkasya'daki barış ve istikrarın kırılgan temellerini yok edebilecek olan büyük çaplı NATO askeri tatbikatlarıdır. Bütün bu gelişmeler, olan anlaşmasızlıkların çözümünü gürcü hükümeti ve onların batılı patronları sadece güç yoluyla çözmeyi istediklerini göstermektedir. Açıktır ki, bu bağlamda Gürcü-Abhaz ve Gürcü-Güney Osetya ilişkilerini iyileştirme süreci hakkında konuşmamak gerekir.
Aynı zamanda, Gürcü tarafı uluslararası toplumun temsilcilerinin zihnine "Rus tehdidi" ve "işgal altındaki topraklar" hakkındaki efsanevi tezahürünü tanıtmak için her yolu deniyor, ve Rusya Federasyonu ile işbirliğimizin stratejik karakteri göz önünde bulundurarak hiçbir şekilde bölgedeki gerçek durumlara uymuyor. Gerçekte Abhazya Cumhuriyeti ve Güney Osetya Cumhuriyeti uzun zamandır egemen devletlerdir ve pratikte onların uygulanabilirliğini kanıtladı ve uluslararası alanda kendi davranış çizgisini belirlediler.
Yukarıda anlatılanlar ışığında, Abhaz tarafı Gürcistan hükümetini Güney Kafkasya'da artan gerginlik politikasını terk etmek, askeri gücün kullanılmama sorumluluğunu almak ve Abhazya ve Güney Osetya’nın bağımsızlıklarını tanımaya çağrıyor.
Gürcü siyasetinin alaycı yüzünü canlı bir şekilde gösteren on yıl önce olan trajik olaylardan gürcü hükümeti herhangi bir ders çıkartmadıklarını üzüntü ile söylememiz gerek. Geçmişten doğru dersler çıkarmak ve Abhazya ve Güney Osetya'ya olan güveni yeniden sağlamak yerine, gürcü tarafı ülkemizin vatandaşları için yapay engeller kurmaya yönelik iki bağımsız cumhuriyetlere karşı sistematik olarak yıkıcı izolasyon stratejisini uyguluyor.
Dahası, Batılı ülkelerin doğrudan yardımlarıyla Gürcistan'ın askeri potansiyelindeki sürekli ortaya çıkan artış ciddi bir endişe kaynağıdır. Görünüşe göre, Gürcistan hükümeti yabancı patronları ile birlikte bölgede zaten zor olan durumu ve çözülmemiş etnik çatışmaları göz ardı ederek durumu istikrarsızlaştırmak niyetindeler.
Bunun çarpıcı bir kanıtı, Gürcistan'da gerçekleşen ve ciddi endişelere neden olan ve Güney Kafkasya'daki barış ve istikrarın kırılgan temellerini yok edebilecek olan büyük çaplı NATO askeri tatbikatlarıdır. Bütün bu gelişmeler, olan anlaşmasızlıkların çözümünü gürcü hükümeti ve onların batılı patronları sadece güç yoluyla çözmeyi istediklerini göstermektedir. Açıktır ki, bu bağlamda Gürcü-Abhaz ve Gürcü-Güney Osetya ilişkilerini iyileştirme süreci hakkında konuşmamak gerekir.
Aynı zamanda, Gürcü tarafı uluslararası toplumun temsilcilerinin zihnine "Rus tehdidi" ve "işgal altındaki topraklar" hakkındaki efsanevi tezahürünü tanıtmak için her yolu deniyor, ve Rusya Federasyonu ile işbirliğimizin stratejik karakteri göz önünde bulundurarak hiçbir şekilde bölgedeki gerçek durumlara uymuyor. Gerçekte Abhazya Cumhuriyeti ve Güney Osetya Cumhuriyeti uzun zamandır egemen devletlerdir ve pratikte onların uygulanabilirliğini kanıtladı ve uluslararası alanda kendi davranış çizgisini belirlediler.
Yukarıda anlatılanlar ışığında, Abhaz tarafı Gürcistan hükümetini Güney Kafkasya'da artan gerginlik politikasını terk etmek, askeri gücün kullanılmama sorumluluğunu almak ve Abhazya ve Güney Osetya’nın bağımsızlıklarını tanımaya çağrıyor.